Żałobniczka Czarna

Żałobniczka Czarna zwana Czarną Tetrą (Gymnocorymbus ternetzi) - występuje w dorzeczu rzek Paraquay i Guapore w południowozachodniej części brazylijskiego stanu Mato Grosso.

Wygląd: grzbiet oliwkowozielony, brzuch srebrzystobiały, boki ciała (zwłaszcza tylna część) ciemne u młodych osobników czarne, w miarę wzrostu ryby akwariowe stają się dymnoszare. Samice są odrobinę smuklejsze niż samce, mają wyraźnie szerszą płetwę odbytową i ostro wydłużoną płetwę grzbietową. Koniec płetwy ogonowej u samic jest nieco bielszy. Ryby występują także w kilku odmiennych formach hodowlanych np. żałobniczka welonowa, biała. W akwariach spotyka się formę żałobniczki o wydłużonych płetwach. Została ona wyselekcjonowana po raz pierwszy przez polskiego akwarystę Franciszka Kawalca i stanowi oryginalny wkład do światowej akwarystyki.

Długość do 7,5 cm, w akwariach nie przekracza 6 cm.

Cechy płciowe: samiec mniejszy i smuklejszy, końce płetwy ogonowej ma wyraźnie białe.

Charakter: rybki te są gatunkami zgodnymi, młodsze osobniki są bardzo towarzyskie, przebywają najchętniej w gromadzie w niezarośniętej części akwarium, w środkowej warstwie wody, starsze osobniki przebywają częściej pojedynczo między roślinami. 

Akwarium: średnie lub duże, częściowo dobrze zarośnięte, z wolną przestrzenią do pływania. Nie za silne oświetlenie, niezbędne jest częściowe zacienienie akwarium przez rośliny pływające. Możliwie ciemne podłoże.

Woda: miękka lub średnio twarda, pH około 7, stara, regularnie nieznacznie odświeżana, o temperaturze 23-25°C, krystalicznie przezroczysta.

Pokarm: żywy, mrożony i suchy, rureczniki, dafnie, wazonkowce, oczliki.

Rozmnażanie ryby akwariowe te dość łatwo się rozmnaża. Płodność tej rybki jest legendarna. Jedna samiczka może znieść do 2000 sztuk ikry. Z odchowaniem takiej ilości potomstwa są jednak spore kłopoty, chociażby konieczność bardzo częstej podmiany wody. Akwarium tarliskowe powinno mieć pojemność 30-50 l poziom wody około 25 cm i być całkowicie szklane. Najlepiej, gdy jest bez podłoża z wstawionym rusztem tarliskowym. Gdy nie ma takiej możliwości, to na dno dajemy cienką warstwę doskonale przepłukanego i odkażonego wrzątkiem, drobnoziarnistego piasku. Niezbędny jest zdezynfekowany kłębek mchu jawajskiego lub innych miękkolistnych roślin, który służy jako podłoże do składania ikry. Woda twardość ogólna 5-10°n, twardość węglanowa poniżej 2°n, pH około 7, temperatura 26-28°C i niewielkim dodatku garbników idealnie przezroczysta! Jej pochodzenie nie ma specjalnego znaczenia, musi być jednak wolna od zanieczyszczeń chemicznych. Akwarium tarliskowe ustawiamy w zacienionym miejscu. Dobór pary tarlaków nie przedstawia z reguły problemu, samica powinna mieć wyraźnie zaokrąglony brzuszek. Tarło następuje często po dwóch, trzech, a nawet czterech dniach. Młode żałobniczki karmimy najpierw pierwotniakami, a następnie „pyłem" zawierającym larwy oczlików. Jedzą również suche pokarmy. W miarę wzrostu należy młodym rybkom zapewnić odpowiednio wiele miejsca do pływania i odświeżać wodę. Po tarle wyławiamy je, gdyż zjadają ikrę, a akwarium zaciemniamy akwarium. Gdy narybek zaczyna już pływać w pozycji horyzontalnej (z reguły na czwarty lub piąty dzień po tarle) akwarium odsłaniamy i rozpoczynamy karmienie. Młode Żałobniczki czerwone nie są zbyt wybredne w wyborze pokarmu, chociaż lepiej rosną przy podawaniu pokarmu żywego (drobny pył, pierwotniaki), niż suchego. Larwy oczlików lub solowca jedzą w 3-4 dniu aktywnego życia. Dalsza opieka nad narybkiem jest podobna, jak u neona Innesa, ale młode Żałobniczki są o wiele wytrzymalsze. 

W dalszym wychowie wskazany jest dodatek pokarmu roślinnego parzone płatki owsiane.

Najczęstsze błędy początkującego akwarysty

Odnoszą się do akwarystyki morskiej jak i słodkowodnej.

 Zajmując się akwarystyką, nie sposób uniknąć pomyłek. Te natomiast mogą przynieść przede wszystkim
rozgoryczenie, a także duże starty finansowe. Miałem już "przyjemność" rozmawiać o przypadkach, kiedy
akwarysta stracił całą lub większość obsady zbiornika wartą kilka tysięcy złotych. Przeczytajcie, i weźcie
to sobie do serca.

 1. Pośpiech

Pośpiech, jak mówi przysłowie, jest wskazany tylko przy łapaniu pcheł. Akwarium rafowe wymaga nade
wszystko stabilności wszystkich warunków fizyko-chemicznych wody. Wszystkie zmiany powinny być
wprowadzane bardzo, ale to bardzo powoli. Widziałem na własne oczy jak został zachwiany piękny
zbiornik - akwarium zaczęło ponownie dojrzewać.

 Unikajcie:
 a) kupowania na raz dużej ilości zwierząt,
 b) dokładania do zbiornika żywej skały i/lub zmiany systemu filtracji w trakcie dojrzewania zbiornika -
pozwólcie zbiornikowi w pełni dojrzeć przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian,
 c) gwałtownych zmian temperatury,
 d) gwałtownych zmian parametrów przez dolewanie odparowanej wody; dolewajcie wodę w mniejszych
ilościach, a częściej. Nie wlewajcie wody bezpośrednio do zbiornika - woda ma inną temperaturę, inne
pH, nie jest zasolona; wodę najlepiej wlewać do sumpa przy wlocie pompy zwrotnej, gdzie ta będzie się
mieszała dokładnie z wodą z akwarium. Dobrym rozwiązaniem jest mechaniczny czujnik poziomu wody,
który umożliwia bardzo powolne dolewanie wody kilka razy na dobę,
 e) bezkrytycznej interpretacji wyników testów,
 f) zbyt częstej i gwałtownej regulacji pracy urządzeń oczyszczających i uzdatniających wody.

2. Błędy w diagnozowaniu chorób i przesadzanie z dodatkami do wody

Diagnozowanie chorób u ryb i bezkręgowców jest niezmiernie trudne - łatwo się pomylić i stosując
nieodpowiednie lekarstwa i/lub metody zwalczania możemy doprowadzić do tragedii. Przesadzając z
dodatkami do wody, które wedle etykiet je opisujących są niezbędne, cudowne, wspaniałe, nieszkodliwe i
bezpieczne dla rafy, możemy zamienić nasz zbiornik w glonarium (przyp. aut) - pojawią się tam tylko lub
prawie tylko glony wszelkiej maści i koloru.

 3. Niewłaściwie dobrana filtracja biologiczna, brak podmian wody

Jednym z najważniejszych zagadnień w akwarystyce rafowej są idealne parametry wody - środowiska
życia naszych podopiecznych. Częstym problemem jest niewłaściwie dobrana lub niewłaściwie działająca
filtracja biologiczna. Wiele dostępnych metod filtracji biologicznej potrafi zdziałać cuda - zadbajcie, aby w
Waszym zbiorniku system filtracji był dobrany właściwie do rozmiaru zbiornika, a przede wszystkim do
obciążenia biologicznego. Nie zapominajcie o podmianach wody - te są niezbędne i powinny być
wykonywane regularnie. Zwróćcie uwagę na to, aby woda była przefiltrowana przez filtr do odwróconej
osmozy i odpowiednio zasolona. Wszystkie dostępne sole akwarystyczne spełniają w mniejszym lub
większym stopniu wymagania stawiane przez akwarystów. Pamiętajcie, żeby woda do podmiany była
zawsze lepszej jakości, aniżeli stara ze zbiornika.

 4. Niezgodność dobranej obsady

Zanim zakupicie rybki zwróćcie uwagę, czy będą pasowały do Waszego zbiornika, czy nie będą to ryby
zbyt terytorialne lub zbyt agresywne wobec innych współmieszkańców. Zanim zakupicie korale, zwróćcie
uwagę, czy będą miały wystarczająco dużo miejsca w zbiorniku i czy przypadkiem nie będą zwalczały
obecnych już w zbiorniku bezkręgowców - czy to polipami czy też bronią chemiczną. Nie przerybiajcie
zbiornika.

 5. Kupowanie zwierząt, o których nie wiemy nic

Nie kupujcie nic pod wpływem impulsu. Nie kupujcie zwierząt nie znając ich nazwy, wymagań, potrzeb.
Porozmawiajcie ze sprzedawcą i postarajcie się skonsultować uzyskane informacje z dostępną literaturą
co to jest za zwierzę, jakie są jego wymagania, jak powinno się o nie dbać. Sprzedawca może niejednokrotnie (doświadczyłem tego na własnej skórze) pomylić się - oczywiście w większości
przypadków bez premedytacji - w identyfikacji korala czy też ryby. Poza tym, chęć sprzedania może być
większa od jego wiedzy na temat danego zwierzęcia.

 6. Kupowanie zwierząt w kiepskiej kondycji zdrowotnej

 Dotyczy to zarówno korali (w głównej mierze twardych) jak i ryb.

 W przypadku zakupu ryb:

 a) przyjrzyjcie się przez kilka minut jak ryba pływa - powinna być w miarę ożywiona, zaciekawiona co się
dzieje dookoła, nie powinna wykazywać symptomów stresu,
 b) ryba powinna mieć "czyste" (bez żadnych kropek, plamek, przebarwień) ciało,
 c) poproście sprzedawcę, aby wrzucił do zbiornika choć odrobinę pokarmu - chora ryba prawie nigdy nie
będzie jadła lub nie zainteresuje się pokarmem - jeżeli sprzedawca się nie zgodzi to od razu nie idźcie do
wyjścia lecz biegnijcie do nie niego - uciekajcie z tego sklepu - sprzedawca stracił już klienta, a Wy
prawdopodobnie zaoszczędziliście kilka stówek.

W przypadku korali:

 a) zwróćcie uwagę, czy koral "otwiera się",
 b) zwróćcie uwagę, czy koral nie ma mechanicznych uszkodzeń (korale twarde stosunkowo rzadko w
akwariach regenerują swoje tkanki) jego szanse na przetrwanie są niewielkie; korale miękkie mają
większe zdolności regeneracji,
 c) zwróćcie uwagę, czy koral nie ma przebarwień, a w szczególności czy nie bieleje - jest to objaw
poważnej choroby, która może okazać się dla niego śmiertelna,
 d) w przypadku korali miękkich, sprawdźcie, czy jest on solidnie przytwierdzony choć do niewielkiego
kawałka skałki lub ziaren żwiru koralowego
 e) nie nabierajcie się, że koral odżyje - uszkodzone egzemplarze w większości przypadków prędzej czy
później przejdą do koralowego raju
 f) zwróćcie uwagę, jak sprzedawca pakuje korala - czy obchodzi się z nim delikatnie, czy pozwala mu się
"zamknąć" przed wyciągnięciem z wody. Jeżeli zobaczycie brutalne traktowanie, zwróćcie uwagę i
podziękujcie za niemiłą współpracę.

 7. Brak regularności w wykonywaniu czynności serwisowych przy zbiorniku

Dobrze zadbany zbiornik nie miewa problemów - jest ładny i cieszy oko. Nie ma w nim chorób, korale
otwierają się, a ryby wesoło pływają - jednym słowem wszystko gra. Pamiętajcie! Efekty zaniedbywania
zbiornika mogą się pojawić w niektórych przypadkach dopiero za kilka tygodni lub miesięcy, a wtedy
może być za późno. Zbiornik wymaga dużej systematyczności, a w szczególności:

 a) okresowych, regularnych podmian wody,
 b) regularnego testowania parametrów,
 c) regularnego podawania niezbędnych (!!!) dodatków do wody,
 d) wnikliwej obserwacji w celu wczesnego zauważenia problemu,
 e) podawania pokarmów jego mieszkańcom.