Występowanie: Rozprzestrzeniona jest głównie w zbiornikach Argentyny jak i Paragwaju, Urugwaju, Brazylii. Można ją spotkać także w południowych stanach USA oraz krajach Ameryki Środkowej. Występuje w wodach różnego typu, zwłaszcza w stojących, wolno płynących lub w zastoiskach rzecznych.
Opis: Roślina z wyglądu przypomina girlandę, a jej łodyga dorasta do 1 metra długości. Jest największym gatunkiem wśród moczarek. Na ukorzenionej łodydze w okółkach rośnie po 3-5 (zwykle 4) listków, koloru od bladozielonego do zielonego. W miejscach rozgałęzienia się łodygi wytwarza korzenie które po pewnym czasie dorastają do podłoża i spełniają wtedy wyłącznie funkcję przyczepną, natomiast składniki pokarmowe czerpie całą powierzchnią ciała. Międzywęźla skrócone, a więc okółki liści położone blisko siebie. Liście są często lekko skręcone 1,5-2 (rzadziej do 3, a nawet 4) cm długie i do 4 mm szerokie, o szczytach zaokrąglonych lub ostrych, koloru od bladozielonego do zielonego. Brzeg liścia wykazuje 20-30 drobnych ząbków. Środkiem blaszki liściowej biegnie słabo widoczny nerw środkowy. Kwiaty męskie osadzone na długich ogonkach, mają dorodny (średnicy nawet do 2 cm) biały kielich kwiatowy, wyrastają po dwa z jednego okółka. Kwiaty żeńskie nie występują.
Uprawa: W akwarium rośnie dobrze przez cały rok, kwitnie przeważnie latem. Gatunek ten lubi światło i przy jego dość dużej ilości rośnie dobrze i szybko tworzy zarośla. Przy słabym oświetleniu też rośnie ale cechuję ją wątła i słaba budowa. Wymaga wody twardej 8-15 N o dużej zawartości soli wapnia pH 6,5-7,5. Specjalnych wymagań cieplnych nie ma: rośnie dobrze w akwarium z ciepłą jak i chłodną wodą 10 - 25°C. Cechuje ją szybki wzrost przy dostarczaniu CO2. Rozmnażanie wegetatywne, poprzez oderwanie części pędu. Nie wymaga sadzonkowania. Znane są odmiany: Egeria densa var. gigantea i Egeraia densa var. longifolia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz