Występowanie: Ameryka Południowa, płytkie stawy i kałuże, południowo-wschodnia Brazylia w dorzeczu La Platy.
Rozmiary: Osiąga długość 7,5 cm.
Woda: Woda powinna być czysta, ale niezbyt świeża, o temperaturze 18-22 'C, ph: 6,5-7,5 woda średnio miękka do średnio twardej, wskazany bystry ruch wody w akwarium
Zbiornik: Akwarium ciemne z kamienistym podłożem, obsadzone roślinami o dużych liściach, zakrywających dno. Oświetlenie zbiornika dość słabe.
Pokarm: Pokarm opadający na dno, rureczniki, ochotki, pokarm suchy, itp.
Zachowanie: Ruchliwy
Dymorfizm Płciowy: Samiec jest mniejszy i smuklejszy niż samica, ma wysoką i ostro zakończoną płetwę grzbietową.
Rozmnażanie: Tarło u większości kirysków przebiega podobnie. Do tarła możemy doprowadzić zarówno w akwarium ogólnym, jak iw specjalnym akwarium tarliskowym. W tym celu wywołujemy imitację pory suchej poprzez zmniejszanie ilości pokarmu, rzadziej, albo wcale nie wymieniamy wodę, ograniczamy prąd wody z filtra, obniżamy poziom wody. Po ok. 2 tygodniach imitujemy porę deszczową poprzez : silniejszy ruch wody z filtra, intensywniejsze karmienie i prawie codzienną wymianę nawet połowy wody na wodę o temperaturze 2-3 stopnie niższej niż w akwarium, po czym podnosimy temperaturę do 26°C. Na akwarium tarliskowe wybieramy zbiornik minimum 20 l. i długości co najmniej 40cm., poziom wody do 25cm., słabiej oświetlone, obsadzone np. kryptokoryną, czy mikrozorum oskrzydlonym i roślinami pływającymi takimi jak różdżyca pływająca. Na dno dajemy czysty piasek. Do tak przygotowanego zbiornika wpuszczamy tarlaki (2 samce i 1 samicę), które dojrzałość płciową osiągają po 12 miesiącach. Po gwałtownej pogoni samców za samicą, samica podpływa do wybranego samca z prawej strony pod kątem prostym. Pyszczek samicy znajduje się na wysokości otworu analnego samca, ryby tworzą układ w kształcie litery T. Wkrótce po tym samica składa kilka ziarenek ikry ( 2-4) do „kieszeni” utworzonej ze swoich płetw brzusznych. W tym czasie samiec wydziela nasienie, które samica połyka. Nasienie przez przewód pokarmowy i otwór analny samicy dociera do ziaren ikry w „kieszeni”, gdzie następuje zapłodnienie. Samica przykleja ikrę do szyby, liści, kamieni, korzeni. Następuje to w kilku rzutach. Od 1 samicy można otrzymać od 50-200 jaj. Rodzice nie interesują się ikrą i po tarle należy ich usunąć z akwarium tarliskowego, bo mogliby zjeść ikrę. Woda musi być często wymieniana i usuwane muszą być jajeczka spleśniałe, niezapłodnione. Narybek wylęga się w temp. 25-27°C po 4-6 dniach. Po zużyciu zapasów woreczka żółtkowego, narybek należy karmić : wrotkami, pierwotniakami, oraz niewielkimi porcjami larw solowców, przechodząc stopniowo na karmienie żywym planktonem, roztartymi rurecznikami, doniczkowcami, mięsem i suchym pokarmem. Gdy do tarła dojdzie w akwarium ogólnym, musimy zebrać ikrę z szyby (najlepiej ostrożnie żyletką), roślin lub korzeni i umieścić ją w osobnym akwarium, aby nie została zjedzona przez rodziców lub inne ryby. Do wody można dodać odkażalnik przeciwko pleśnieniu ikry np. Trypaflavinę. Optymalne warunki do tarła następują wtedy, gdy spada ciśnienie atmosferyczne (szczególnie przed burzą), i gdy jest pełnia księżyca.
Trudność Hodowli: dla początkującego
Zajmowana toń wody: strefa przydenna
Inne: ubarwienie oliwkowozielone z żółtym brzuszkiem i nieregularnie rozmieszczonymi czarnymi plamkami. Trzy pary wąsików przy jamie gębowej. Zachodzące na siebie podłużnego kształtu, ustawione w poprzek ciała dwa rzędy twardych łusek, tworzą na rybie pancerzyk chroniący ja przed drapieżnikami. Do ochrony służą jej także kolce umieszczone w płetwach piersiowych i płetwie tłuszczowej. Ryba żyjąca stadnie (pow. 3 osobników), bardzo łatwa w utrzymaniu, akwarium powinno być przykryte, bo ryba ta od czasu do czasu wyskakuje, aby zaczerpnąć powietrza. Podobnie jak piskorzowate oddychają dodatkowo tylną częścią silnie ukrwionego jelita, co częściowo uniezależnia je od rozpuszczonego w wodzie tlenu. W razie wyschnięcia zbiornika mogą przepełzać do najbliższej kałuży posługując się płetwami piersiowymi. Jest przystosowana do życia w warunkach deficytu tlenowego. Nie jest agresywna, zalecana do akwarium wielogatunkowego, czyści dno akwarium z resztek pożywienia. Na dnie nie należy umieszczać ostrego żwiru , gdyż może dojść do uszkodzenia delikatnych wąsików.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz